snarl
v. 龇牙狂吠;咆哮着说;(使)缠结;妨碍,使(交通等)堵塞;(敲打金属制品底部)打出凸起花纹
n. (动物的)呲牙低吼;愤怒叫嚷(声),咆哮(声);缠结物;混乱,堵塞
复数 snarls
第三人称单数 snarls
现在分词 snarling
过去式 snarled
过去分词 snarled
例句
Josh bares his pointy teeth in a vicious snarl.
乔希露出尖尖的牙齿,恶狠狠地咆哮着。
Her mouth was contorted in a snarl.
她龇牙咧嘴地怒吼着。
《牛津词典》
The dog bared its teeth in a snarl.
那条狗龇着牙低声吼叫。